ผู้ป่วยผ่าตัดหัวใจมักได้รับการตรวจเลือดจำนวนมากในขณะที่พวกเขาอยู่ในโรงพยาบาลอาจเสียเลือดไปครึ่งลิตรหรือมากกว่านั้นเมื่อเวลาผ่านไปรายงานการศึกษาใหม่
ผู้ป่วยอาจไม่ทราบว่าพวกเขาสูญเสียเลือดมากเพราะการทดสอบเลือดมักจะทำผ่าน IV แต่ผู้เขียนการศึกษาที่ “ประหลาดใจในขอบเขตของการปล่อยปละละเลย” เขียนว่าการสูญเสียเลือดอาจนำไปสู่การอยู่ในโรงพยาบาลอีกต่อไป การเสียเลือดยังสามารถนำไปสู่การถ่ายเลือดและโรคโลหิตจางซึ่งต้องการการรักษาที่มากขึ้นและค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น
ดร. Milo Engoren ศาสตราจารย์ด้านวิสัญญีวิทยาที่ University of Michigan Health System กล่าวว่า“ การตรวจเลือดเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ทำให้เรามีเลือดมากขึ้น ข่าวดีก็คือว่ามีวิธีแก้ไขปัญหาอยู่และโรงพยาบาลสามารถดำเนินการเพื่อปกป้องผู้ป่วยได้
ผลการวิจัยปรากฏใน The Annals of Thoracic Surgery ฉบับเดือนมีนาคม Engoren เขียนบทบรรณาธิการประกอบในฉบับเดียวกันของวารสาร
ใครก็ตามที่อยู่ในโรงพยาบาลรู้เกี่ยวกับการใช้การตรวจเลือดอย่างกว้างขวางซึ่งช่วยให้แพทย์และพยาบาลสามารถตรวจสอบการทำงานของร่างกายต่าง ๆ ได้ดร. อดัมซาลิสบิวรี่ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจ
ในผู้ป่วยโรคหัวใจการตรวจเลือดสามารถช่วยตัดสินว่ายาทำงานได้หรือไม่ การทดสอบนี้ยังช่วยให้แพทย์สามารถตรวจสอบก๊าซในเลือดเช่นออกซิเจนและก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในระหว่างการผ่าตัดเมื่อผู้ป่วยหายใจผ่านเครื่องช่วยหายใจ Salisbury ผู้ไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษาใหม่อธิบาย
แต่การตรวจเลือดมีกี่ครั้งมากเกินไป? ดร. คอลลีนโคช์และเพื่อนร่วมงานของคลีฟแลนด์คลินิกพยายามค้นหาคำตอบโดยการติดตามผู้ป่วยหลังผ่าตัดหัวใจ
เป็นเวลาหกเดือนในปี 2012 พวกเขาติดตามผู้ป่วยเกือบ 1,900 คนที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลครั้งเดียวและ 27 รายที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลสองครั้ง
นักวิจัยพบว่าผู้ป่วยได้รับการตรวจเลือดเฉลี่ย 115 ครั้งต่อการตรวจแต่ละครั้ง ค่ามัธยฐานของเลือดที่นำมาจากผู้ป่วยคือ 454 มิลลิลิตร นั่นเกือบครึ่งลิตร – ประมาณ 17 ออนซ์
ผู้ที่มีการผ่าตัดที่ซับซ้อนมากขึ้นมีการตรวจเลือดมากขึ้นตามที่ผู้เขียนศึกษา และผู้ที่เสียเลือดมากมักจะอยู่โรงพยาบาลนานขึ้นและต้องการการถ่ายเลือดมากขึ้น
Salisbury กล่าวว่าการตรวจเลือดจำนวนมากนั้นเป็นหลักฐานแสดงให้เห็นถึงกิจวัตรของโรงพยาบาลที่ต้องการการเจาะเลือดทุกวัน “แม้ว่าจะไม่มีคำถามที่พวกเขาตอบก็ตาม”
“โรงพยาบาลจำเป็นต้องตระหนักว่านี่เป็นปัญหาและในฐานะผู้ให้บริการเราจำเป็นต้องผลักดันโปรโตคอลเหล่านี้เพื่อ จำกัด ปริมาณการสูญเสียเลือด” เขากล่าว ตาม Salisbury การวิจัยของเขาเองแสดงให้เห็นว่ามีผู้คนจำนวนมากที่หลั่งเลือดแปลเป็นโรคโลหิตจาง “ที่ได้มาจากโรงพยาบาล” ซึ่งเป็นปัญหาการขาดแคลนเซลล์เม็ดเลือดแดงที่รุนแรง ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่ามีความเสี่ยงเป็นพิเศษในเรื่องนี้เขากล่าว
ทั้ง Salisbury และ Engoren กล่าวว่าเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ป่วยโรคหัวใจที่จะเข้าใจว่าพวกเขาได้รับการตรวจเลือดมากเกินไปหรือไม่ พวกเขากล่าวว่าแพทย์จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ต้องผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
Salisbury กล่าวว่าการแก้ปัญหารวมถึงการดึงเลือดในปริมาณที่น้อยลงต่อวัน เขาอาจใช้การเจาะเลือดครั้งเดียวเพื่อทำการทดสอบหลายชุดในเวลาเดียวกันเขากล่าวแทนที่จะให้ผู้ป่วยต้องได้รับการเจาะเลือดหลายครั้งต่อวันเพื่อจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน
Engoren เห็นด้วย: “แทนที่จะได้รับการทดสอบ CBC (การนับเม็ดเลือดทั้งหมด) ที่ 9 และแผงอิเล็กโทรไลต์ที่ 10 และแผงตับที่ 11 ซึ่งมักจะสามารถวาดได้ในเวลาเดียวกัน”
อีกวิธีหนึ่งคือการใช้อุปกรณ์ “การอนุรักษ์เลือด” ที่คืนเลือดให้ร่างกายเมื่อมีการเจาะเลือดเพื่อทำการทดสอบ Engoren กล่าว สิ่งนี้จะช่วยลดปริมาณเลือด “ที่สูญเปล่า” ที่ไม่ได้ใช้สำหรับการทดสอบเขากล่าว
การทดสอบที่น้อยลงสามารถนำไปสู่ต้นทุนที่ต่ำลงได้ “ ในขณะที่โรงพยาบาลอาจคิดค่าใช้จ่ายจำนวนมากสำหรับการทดสอบเหล่านี้ค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่มที่โรงพยาบาลของการทดสอบแต่ละครั้งค่อนข้างต่ำ” Engoren กล่าว “แต่พวกเขาสามารถเพิ่มได้”
ค่าใช้จ่ายที่ใหญ่ขึ้นคือเลือดที่จำเป็นสำหรับการถ่ายเลือดเพื่อแทนที่เลือดที่หายไปเขาชี้ให้เห็น “โรงพยาบาลมักจะจ่ายเงินให้แก่หน่วยงานจัดหา 200 – 300 เหรียญต่อหน่วย” นายอโกเรนกล่าว การศึกษาใหม่พบว่าผู้ป่วยโรคหัวใจอาจสูญเสียเลือดหนึ่งถึงสองหน่วยในการตรวจเลือดระหว่างที่อยู่โรงพยาบาล